Oparzeniem nazywa się zmiany zapalne lub martwicze powłok i tkanek, powstałe w wyniku działania różnego rodzaju energii, po przekroczeniu możliwości ochronnych organizmu. Zwykle jest to:
- wysoka temperatura,
- środek chemiczny,
- prąd elektryczny o wysokim lub niskim natężeniu,
- promieniowanie jonizujące.
Ciepłota ciała człowieka w stanach chorobowych nie przekracza 41-42 °C, powyżej tego progu, w zależności od czasu działania energii cieplnej może dojść do uszkodzenia powłok.
Oparzenie pełnej grubości skóry może powstać już w czasie 30 sekundowego kontaktu skóry ze źródłem ciepła o temperaturze 54°C. Taki sam uraz wywołuje 3 sekundowy kontakt ze źródłem ciepła o temp. ok. 63°C.
Oparzenia to jeden z najbardziej dramatycznych urazów, jaki może dotknąć człowieka, szczególnie dziecka. W jednej chwili, niewielka ilość czynnika sprawczego pozornie niegroźnego np. szklanka gorącej kawy, może zmienić całe życie oparzonego, a nawet go zabić.
U dzieci do 4 roku życia, a te oparzeniom ulegają najczęściej, do urazu dochodzi już przy temperaturze 40-50C. W znikomej części są one skutkiem nieszczęśliwych wypadków – 97% oparzeń jest rezultatem braku wyobraźni i odpowiedzialności opiekunów dzieci.
Specyfika oparzeń dziecięcych
-
75% występuje u dzieci do 4 roku życia
-
97% w obecności rodziców lub opiekunów
-
98% przypadków to oparzenia termiczne
-
85% przypadków czynnikiem parzącym jest gorący płyn-kawa, herbata, zupa
-
Oparzenia są zwykle mozaikowe
-
Najczęstsze lokalizacja to tzw. śliniak
Rzadsze, ale zwykle ciężkie oparzenia chemiczne są następstwem spożycia przez dzieci środków żrących, np. Kreta do przeczyszczania kanalizacji. Źle zabezpieczony stanowi śmiertelne zagrożenie dla dzieci.
Oparzenia prądem elektrycznym dotyczą zwykle pozostawionych samopas nastolatków. Są to oparzenia bardzo groźne, często kończące się amputacja kończyn.
